وی از 2 سالگی دچار بیماری فلج اطفال شده و اکنون 50 درصد به بالا معلولیت جسمی دارد. محمدی از جمله ورزشکارانی است که توانسته در رشته‌های مختلف ورزشی رقیبان خود را شکست دهد و کارنامه درخشانی داشته باشد.
پشتکار و تلاش او برای بانوان معلول تیم‌های ورزشی متعدد انگیزه‌ای شد که با این هم‌محله‌ای درباره فعالیت‌ها و دغدغه‌هایش به گفت‌وگو بنشینیم. این گونه شد که طاهره محمدی با ثبت رکوردهایش آشنای ما شد.
- چطور با ورزش تیراندازی آشنا شدید؟
همیشه به رشته تیراندازی علاقه داشتم و این علاقه به زمان‌هایی برمی‌گردد که امکانات ورزشی این رشته برای معلولان بخصوص بانوان فراهم نشده بود. به همین دلیل جهت تقویت قوای جسمانی ابتدا با ورزش شنا و تنیس شروع به تمرینات حرفه‌ای کردم. اما به دلیل ترسی که از آب و شنا داشتم ترجیح دادم تنیس را ادامه دهم.
سال 77 در مسابقات استانی تهران، رشته تنیس، 2 مقام سومی را گرفتم. شاید سوم شدن خیلی مقام درخشانی نباشد اما در فضای مسابقه قرار گرفتن در میان معلولان برایم خیلی ارزش داشت. به هر حال با وجود امکانات محدودی که در ورزش داشتم و هنوز هم با آن محدودیت‌ها روبرو هستیم، سال 79 بود که برای تمرینات تیراندازی و آشنایی با این ورزش به ورزشگاه شهید مهرانی در میدان فردوسی رفتم.
علاقه‌ام به این ورزش موجب شد تا با پشتکارم، خیلی زود به موفقیت در این زمینه برسم. در این میان با رشته‌های ورزشی دیگر نیز از جمله بسکتبال، ویلچررانی، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و وزنه آشنا شدم.
- امکانات ورزشی را برای بانوان معلول منطقه 7 چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اگرچه امکاناتی در ورزشگاه‌های متعدد برای افراد عادی و معمولی خوب است اما از زمانی که به خاطر دارم بانوان معلول ما همیشه دچار محدودیت بودند و از لحاظ امکانات در فقر به سری بردیم. ورزشگاه‌های زیادی در منطقه7 ساخته شده است و یا تجهیزات ورزشی خوبی در پارک‌ها برای استفاده عموم نصب شده، اما در تهران به این بزرگی برای بانوان معلول ورزشگاه خیلی اندک است
مثلاً ورزشگاه شهید مهرانی و باشگاه امام علی در خیابان خاوران است که استفاده از آنها هم مشکلات خاص خودش را دارد.همه افراد عادی خوب اطلاع دارند که افراد معلول برای رفت و آمد شهری همیشه در شهر دچار مشکل بودند اگرچه اخیراً با برنامه‌ریزی مسئولان شهری فکری هم به حال ما کرده‌اند و پیاده‌روها را مناسب‌سازی کردند ولی فکر می‌کنم ما تا همیشه باید در زندگی با سختی مبارزه کنیم.
در تمام مناطق شاهد افتتاح ورزشگاه‌های متعددی برای استفاده بانوان هستیم. بانوانی که هیچ معلولیت و یا محدودیتی ندارند اما ما باید با توجه به معلولیت‌های متفاوتی که داریم از این سر شهر برای تمرین یک کلاس در ساعتی به آن سر شهر برویم در حالی که برای رفتن و آمدن هزار و یک مانع هم بر سر راه من ویلچری وجود دارد. موانعی مثل جدول‌بندی‌های ده سانتی پیاده‌روها، چاله‌های عمیق و نیمه‌عمیق خیابان‌ها، میله‌هایی که ویلچرم از آنها عبور نمی‌کند، پله‌هایی که نمی‌توان با ویلچر از آنها بالا رفت.
- پس تا به حال با این مشکلات چطور به اینجا رسیدید؟
قبل از همه آنکه هر کسی برای رسیدن به موفقیت باید مشکلات را شیرین ببیند تا بتواند برای خود و دیگران مفید باشد ولی متأسفانه برای ما همین پله‌هایی که در ساختمان‌ها و پیاده‌روها قرار گرفتند، ما را پله‌پله می‌توانست از موفقیت دور کند اما من اجازه ندادم تا مشکلات بر من غلبه کند و همین موجب شد تا یا از دیگران کمک بخواهم و یا خودم آنقدر سعی کنم تا موانع را پشت سر بگذارم.
- برای بانوانی که معلولیت جسمی دارند و علاقه به ورزش کردن و نمی‌دانند از کجا شروع کنند، چه توصیه‌ای دارید؟
برای موفقیت منتظر نباشید که معجزه‌ای پیش بیاید بلکه کنکاش کنید و به هر دری بزنید تا بلکه یکی از درها باز شود و شما را در مسیر موفقیت قرار دهد. خانم محمدی، از ویلچررانی بگویید؟ مسابقه ویلچررانی در اصل همان رشته دو افراد سالم است. ما متأسفانه چون نمی‌توانیم راه برویم باید از صندلی‌های چرخ‌داری مثل این ویلچرها استفاده کنیم.
خوشبختانه در این ورزش با تشویق دوستانم در مسابقات استانی تهران 7 مقام دارم که در هر یک مقام‌هایی را گرفته‌ام. همچنین ورزش‌های پرتاب نیزه هم موفق بودم ولی پرتاب دیسک و وزنه را به دلیل خشونتی که دارد خیلی مناسب یک زن ندانستم و آن را ادامه ندادم. درحال حاضر هم در گروه بسکتبال بانوان معلول فعالیت می‌کنم و پارسال نیز گروه ما مقام اول را از آن خود کرد.
- جایگاه ورزش را در زندگی مردم چطور می‌بینید؟
جایگاه ورزش امروز در مقایسه با دیروز خیلی پیشرفت کرده است و این بسی جای امیدواری دارد که مسئولان توانستند گام‌های خوبی درجهت رشد و پیشرفت ورزش بردارند و خانواده‌ها را اعم از زن و مرد و پیر و جوان جذب کلاس‌های ورزشی کنند. اما فکر می‌کنم درباره معلولان نیز باید گام‌های اساسی را که هنوز برنداشته‌اند بردارند و این زمانی میسر می‌شود که از معلولان برجسته کشور مشاوره بخواهند و از راهکارهای اساسی پیشنهادی آنها استقبال کنند.
- چقدر از آرزوهایتان جامه عمل پوشیده‌اند؟
پیشرفت در رشته تیراندازی یکی از آرزوهای دیرینه‌ام بود که در آن موفق شده‌ام اما حالا دوست دارم در مدیریت شهری کنار مدیران ارائه‌دهنده پیشنهادهایی باشم تا بانوان معلول بعد از من از مشکلاتشان برای رسیدن به آرزوهایشان کاسته شود.
- اسم محله که می‌آید، یاد چه می‌افتید؟
یاد 15 سال زندگی در محله پرهیاهوی امام حسین، یاد خیابان مدنی، یاد خرید مردم در بازار شهرستانی، یاد اتوبوس‌های برقی، یاد خیابان دماوند جایی که در آن سال‌ها زندگی کرده‌ام.
- کارنامه ورزشی طاهره محمدی معلول 50 درصد به بالا ¦
مقام اول رشته ویلچررانی در 200 متر، سال 80 در مسابقات استانی ¦ مقام اول مسابقات ویلچررانی جام رمضان استان‌ها، سال 81 ¦قهرمان کشور در رشته تیراندازی با تفنگ، سال 83 ¦مقام اول پرتاب نیزه مسابقات جام رمضان استانی سال 84
مقام اول رشته ویلچررانی در مسابقات جام رمضان استانی، سال 84 ¦مقام اول رشته تیراندازی در مسابقات لیگ باشگاه‌های کشور در اصفهان، سال 87 ¦ از سال 79 تا به حال مقام اول در مسابقات استانی رشته تیراندازی با تفنگ ¦دعوت 3 دوره به تیم ملی کشور ¦ داشتن کارت مربیگری و داوری در رشته تیراندازی
همشهری محله - 7
